Het doel van de Internationale Marconi-dag is radioamateurs over de hele wereld in verbinding te brengen met de Historic Marconi Sites. En dit met behulp van communicatietechnieken die vergelijkbaar zijn met die van de uitvinder van de radio. Een Historic Marconi Site is een plaats die een bepaalde connectie heeft met Guglielmo Marconi.
De Internationale Marconi-dag gaat dit jaar door op 24 april 2021 van 00:00 UTC tot 23:59 UTC. Alle officiële stations moeten op 23 april om middernacht geregistreerd zijn. U hoeft zich echter niet te registreren om het Award te claimen.
Om als officieel radiostation geregistreerd te worden, moet een radiostation opereren vanaf een site die een bepaalde connectie heeft met Guglielmo Marconi.
Dit moet een plaats zijn waar Guglielmo Marconi een tijd heeft verbleven of een plaats waar hij actief was met experimentele radiostations.
Guglielmo Giovanni Maria Marconi (Bologna, 25 april 1874 – Rome, 20 juli 1937) was een Italiaans natuurkundige, uitvinder en ondernemer.
Hij is vooral bekend door zijn uitvinding van de draadloze telegrafie in 1896. Hiermee staat hij in de westerse wereld bekend als uitvinder van de radio. In Rusland en in het voormalige Oostblok daarentegen wordt Aleksandr Popov meestal beschouwd als uitvinder van de radio. Beiden bouwden omstreeks dezelfde tijd voort op het werk van Heinrich Hertz.
Guglielmo Marconi begon rond 1890 op de zolder van Villa Griffone te experimenteren met radiogolven. Na vele pogingen slaagde hij erin om met zelfgebouwde toestellen signalen draadloos te versturen over een afstand van anderhalve mijl (2400 meter). Hierbij maakte hij onder andere gebruik van een vonkgenerator, een verbeterde versie van de coherer van Branly en van zijn eigen uitvinding, namelijk de radioantenne. De coherer is een apparaat om radiogolven waar te nemen. De coherer is een zeer vroeg type detector van radiogolven en alleen geschikt voor het ontvangen van morse-berichten.
Omdat de Italiaanse regering weinig of geen belangstelling toonde voor zijn baanbrekend werk, emigreerde hij in 1896 naar Groot-Brittannië, waarbij hij al zijn apparatuur meenam. Via zijn neef Henry Jameson-Davis werd hij voorgesteld aan William Henry Preece, hoofdingenieur van de British Post Office (de Britse PTT). Met steun van William Henry Preece en zijn neef Henry Jameson-Davis verkreeg Marconi op 2 juni 1896 's werelds eerste octrooi voor zijn draadloze telegrafiesysteem. Voor een officiële delegatie van de Britse posterijen en het Britse leger demonstreerde hij in Londen met succes zijn recente uitvinding. Hij slaagde er in een radiosignaal over te brengen over een 15 km brede zeearm, namelijk het Kanaal van Bristol.
Hij kon gebruik maken van het zakelijke netwerk van zijn moeders familie, wat in juli 1896 leidde tot de oprichting van de Wireless Telegraph & Signal Company Ltd. Dit was de directe voorloper van het concern The Marconi Company.
Zijn revolutionaire uitvinding verkreeg de steun van invloedrijke bewonderaars, onder wie de Britse koningin Victoria. Van dan af kon de Britse koningin berichten versturen tussen haar residentie op het eiland Wight en de Prins van Wales, die voer op het Koninklijke jacht.
Hoewel het duidelijk was dat Marconi's uitvinding werkte, dacht men aanvankelijk dat door de kromming van de aarde de draagwijdte van radiogolven maximaal 300 km zou zijn. Op 12 december 1901 bewees Marconi evenwel dat radiogolven zich tot over de horizon kunnen voortplanten. Hij gebruikte zijn systeem door als eerste draadloze morsesignalen te zenden over de Atlantische Oceaan. Namelijk van Poldhu in Cornwall naar St. John's op Newfoundland, een afstand van circa 3200 kilometer. Deze doorbraak in intercontinentale telecommunicatie maakte Marconi nog beroemder. Toch zou het tot 18 januari 1903 duren eer hij een volledig radiotelegram kon versturen – een felicitatie in morse van de Amerikaanse president Theodore Roosevelt aan koning Eduard VII van het Verenigd Koninkrijk. Enkele uren later volgde het antwoord in de andere richting.